udar mózgu
Encyklopedia PWN
udar mózgowy, apopleksja,
med. nagłe, miejscowe zaburzenie krążenia krwi w mózgu przebiegające zwykle z utratą przytomności i zaburzeniami krążeniowo-oddechowymi;
med. martwica rozpływna tkanki mózgu, obejmująca zwykle obszar unaczynienia jednego lub kilku naczyń tętniczych;
mózg, mózgowie, encephalon,
u kręgowców największe skupisko komórek nerwowych (neuron) stanowiące zespół najwyższych ośrodków czuciowych, kojarzeniowych i ruchowych, tworzące z rdzeniem kręgowym ośrodkowy układ nerwowy; m. jest położony w mózgoczaszce.
śmierć mózgowa, śmierć mózgu,
med. śmierć, której bezpośrednią przyczyną jest utrata kontroli nad podstawowymi procesami fizjologicznymi;
neurologia
dział medycyny obejmujący diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego, zarówno org., jak i czynnościowych;
[gr. neúron ‘nerw’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
kurcz, spazm,
bezwiedne, nadmierne skurcze mięśni;
